Mətləb Muxtarov
ŞEİRLƏR
Tər Qoxulu Pullar
Puldan gələn tər qoxusu sevir məni qadın kimi.
Qəpyin boğuq səsi dəmir əllərdə əks-səda.
Qəpiyin diyirlənməsi yolu keçen piyada.
Dariəvi addımlarla mərkəzi tapan qəpik.
Yaylığa dönmüş kağız pullar göz yaşı silmək üçün.
Kağıza dönmüş aciz qullar qəpiyə gülmək üçün.
Güllələmək üçün,
varlı yoxsullar cərgə yaradıb.
"Yaşamaq üçün balansınızda pul yoxdur" deyən kişi.
Dəmir barmaqlarında təsbeh kimi məni oynadır.
Bəlkə səni oynadır?
Gülür fahişə gülüşü ilə.
dırnağımı çeynəyərək vuruşuram o kişiylə.
Yanağımdan öpən fahişə:"Sevişirəm o kişiylə" deyib,
Məni qucaqlayır.
Dodağımı dodaqları varağlıyır.
Nəfəsində pul qoxusu...
Gözlərindən baxır mənə həmin kişi,
Gülür mənə, deyir mənə:
"Sevir məni puldan gələn tər qoxusu"
sıxıcı filmin son səhnəsi
‘’Keçmiş qaranlıqda daha canlı’’ deyərək
seyr edərkən sıxıcı İtalyan filmini bir axşam
bir anda məktəb illərini xatırladım gülərək
Divardan asılan prezidentin posterləri babamı yad etdi
Yanındakı siyasi xəritədə şəhərlər iç-içə və
günü-gündən balacalaşır jiqalo yataqlarında.
Bir mələk endirib, suqovuşanda seli qovuşdurdu
bir mələk endirildi qalaya ən ucqar dağ kəndindən
aşağıda limon ağacları,yuxarıda alma bağları
sağda günəş, solda isə dəniz işəyir arzulara
Bir az Alim Qasımov, bir az da Deep Purple spermasından
törəyən ehtiraslı musiqi notları sevişir piano dillərində
doğmaq üzrə olan qadının qışqırıqları kimi
hər ay bir dəfə yığışıb şəhərin mərkəzi meydanlarında qışqıran
gənclərin qocalara bənzər piyada yerişi qabağa
bütün vəzirlər qəhbədir, bütün vəzirlər sağa
və bütün piyadalar sola gedərək birləşsin!
əlimə batır bu dağların iynə yarpaqlı ağacları
məni batırır bu torpaqların bərəkətli bataqlığı
artıq bütün patlarları bulaşdırıb şəhər palçıqları
qayçılansın kağız bayraqların ulduzları
‘’Keçmiş qaranlıqda daha canlı’’deyərək
Seyr edərkən sıxıcı İtalyan filmini bir axşam
Yuxuya daldım və oyandım bağıraraq
Divardan asılan babamın şəkli prezidenti xatırlatdı
Mənə baxıb gülürdü böyük Zampano,
FİN…FİN…FİN…
Borxesin öz dilindən bu gün
(Deliya Elena San-Marko üçün)
qırmızı lenti kəsərək oyanıram yuxudan
hər sabah yeni bir başlanğıçmış, Deliya.
yanağımda İuda dodağının qırmızı izi
külqabıda siqaretin son nəfəsi yalançıdır
stol üstündə canlanır dünənin son səhnəsi
mənim kitablarım və sənin balaca ayaq izlərin
Kəpənəklər pəncərəmi bağlayıb bu sabah
otaqda hava yoxdur, otaqda sən yoxsan,
mən isə yox kimiyəm, Deliya.
Həzin qışqırıq səsi gəlir uzaqdan deyəsən
qarışqalar üsyan edir mətbəxdəki boş qazanlara
indi hardasan? necəsən? nə edirsən, Deliya ?
bilmirəm...
yenidən yatmaq istəyirəm...
və üst qonşumun radiosu oxuyur həzin-həzin
"wake me up when september ends"
deyərək cavab verir bütün suallara
sabah səni düşünmədən oyanacam, Deliya...
Şimaldan gələn arzular
Təyyarəyə bilet alan ''quşların'' qanadını
Arzu adlı qadın sındırıb.
Güzgülər ölüb,
gözləri yumulub qadın baxışlarına.
Bu arada,işıqlar da sönüb,
amma qaranlıq qəmli üzüdür işığın.
Bütün piyadalar vurulub şahdan savayı.
Gizlətmək olmur,
qara rəngli qutuda ağ fiqurları...
İçməyə su tapmiram,yeməklər havayı.
Somali bizdən aşağıda.
Ərimək istəyir şimal buzları...
ərimək istəyir və əriyə bilmir.
Qarpız qabıqları günəşlənir dəniz sahilində.
və mən ac qalmamışam Mc Donalds küçələrində.
Somali yenə də bizdən aşağıda.
Arzu xanımı həbs ediblər bu günə
''quşlar'' uça bilməyib,oturublar budaqda...
Adı ''İnqilabdan sonra'' olacaq...
Ayrıldıq...
əzilmiş kağızlar qaldı otağımın küncündə,
kağızlar əzilməmişdi yəqin ki
şeirlər əzilmişdi kağızların içində.
Üsyanlar bitmişdi həyatımın orta əsrlərində.
Dodaqlarım Yerusəlim kimi
xaç yürüşləri arzulayır öpüşünlə...
Gəlməyəcəksən,gözləmirəm.
Çünki aramızda
Səlahəddin qılıncı kimi sərt və doğma
ayrılıq havası nəfəs alır.
Səndən öncə hər şey eramızdan əvvəldə qalır.
Tarix gələcəkdən başlanır.
Keçmiş bu günlə bitir.
Bitdi...
artıq xüsusi isim deyilsən,
artıq xüsusi isim deyiləm.
Hər şey ümumiləşir inqilabdan sonra...
Lal Qadın
Üfüqdən bizə baxır günəşin övladları
nədənsə qaranlıq sevmir onları
tanrıdan xəbərsiz hamilədir Məryəm
Məryəmdən xəbərsiz xəbərdardır tanrı.
uşaqlar yuxulayır, qaranlığı oyadın!
çox gözəl oxuyur bu lal qadın
çox gözəl...sakit və səssiz.
Hardasa vuruşur demokratik silahlar
hardasa öldürülür balaca Ernestolar
səsləri eşidilmir, çünki
çox gözəl oxuyur bu lal qadın.
Axı nə istəyir gecədən itlər?
nə üçün belə hürürlər?
xahiş edirəm, ulaşmayın!
sadəcə dinləyin, çünki
çox gözəl oxuyur bu lal qadın.
Dodağına baxın, gözlərinə baxın
Saçlarına baxın günəşin... saçlarına
sap-sarıdır saçları qadının... sap-sarı
bəlkə günəş sığallayıb onu?
bilmirəm...
bilmirəm,amma eşidirəm.
siz isə eşitməyin,sadəcə baxın
Çox gözəl oxuyur bu lal qadın
sakit və səssiz...
